The SS policeman who hunted his criminal comrades from within the Nazi system itself.

A biography recounts the extraordinary career of Konrad Morgen, who brought 200 SS members to trial, including concentration camp commandants, and even dared to investigate Adolf Eichmann.

https://mediafaro.org/article/20250820-the-ss-policeman-who-hunted-his-criminal-comrades-from-within-the-nazi-system-itself?mf_channel=mastodon&action=forward

#KonradMorgen #Nazis #WorldWar2 #WW2 #AdolfEichmann #PhilipKerr #History #Biography #Books

Philip Kerr en Bernie Gunther

Ook in een politiestaat is behoefte aan politieagenten die zich niet laten leiden door de politiek. Het uitgangspunt van de Bernie Gunther-romans van Philip Kerr is dat de nazi-leider Reinhard Heydrich, ondanks al zijn politieke kuiperijen, begrijpt dat hij af en toe behoefte had aan een verdraaid goede detective. Het slachtoffer van dit inzicht is Bernie Gunther, die totaal geen zin heeft om voor het blonde beest te werken maar weinig keuze heeft. Over de Berlijnse privédetective heeft Kerr nu al acht romans heeft geschreven.

De eerste twee, March Violets (1989) en The Pale Criminal (1990), waren het nét niet. Niet alleen liet Kerr zijn held in het eerste boek twee zaken oplossen, aan het einde maakte de plot nog een draai die simpelweg te veel van het goede was. Het is een vergeeflijke fout die debutanten wel vaker maken: ze willen ál hun eieren kwijt. Ook het vervolg leed eraan dat Kerr te veel bezig was met het schetsen van het leven in het Berlijn van voor de oorlog.

Daar stonden twee sterke punten tegenover: de prachtige typering van het vooroorlogse Berlijn en de protagonist. Natuurlijk, Bernie Gunther is als personage nauwelijks origineel. Hij is herkenbaar gemodelleerd op Sam Spade en Philip Marlowe, maar een personage in nazi-Berlijn kan niet anders zijn dan nóg cynischer en verbaal nóg begaafder. Vergeleken met hard-boiled detective Gunther zijn de helden van Hammett en Chandler zachtgekookte eieren. Dat laat onverlet dat er om de cynische grappen vaak genoeg valt te lachen.

Zoals gezegd vond ik de eerste twee delen onderhoudend, maar uiteindelijk nét niet goed genoeg. Het derde deel uit de reeks, A German Requiem (1991), was daarentegen perfect. De oorlog is voorbij, Gunther heeft enkele afschuwelijke dingen meegemaakt aan het Oostfront, zijn huwelijk is op de klippen gelopen en een opdracht voert hem naar Wenen. De ontknoping vond ik geniaal, maar vooral: Kerr had eindelijk zijn pen in toom. Het aantal cynische grappen was zorgvuldiger gedoseerd, de typering van het naoorlogse Wenen was niet al te nadrukkelijk en er was een briljante running gag: Gunther liep overal aan tegen de Amerikaanse filmploeg die bezig was met de verfilming van The Third Man.

Ik vermoed dat Kerr, nu hij de kinderziektes van het schrijven had overwonnen, iets anders wilde, want hij schreef verschillende andere romans, die ik eigenlijk stuk voor stuk minder vond. A Philosophical Investigation en Dead Meat hadden geen sterke plot, A Five Year Plan en Gridiron waren teveel geschreven met het idee de filmrechten te verkopen, Esau was gewoon alle kanten op slecht. De rest heb ik daarna maar niet meer gelezen, maar ik veerde op toen Kerr zich weer waagde aan Bernie Gunther.

Steeds opnieuw blijkt het de cynische detective niet gegund zich in alle rust ergens te kunnen vestigen. De oorlog haalt hem altijd in. In The One from the Other (2006) probeert hij vergeefs het hoofd boven water te houden als hotelhouder en krijgt hij te maken met Joodse terroristen die wraak willen nemen voor de Holocaust; in A Quiet Flame (2008) bevindt hij zich onder de gevluchte Duitsers in Argentinië en ontdekt hij dat de nazi’s hun smerigste praktijken daar gewoon voortzetten. In beide gevallen is er meer historische achtergrond dan je zou denken: dat er Joden waren die wraak wilden, staat vast en er bestaan enkele nare vermoedens over de Argentijnse nazi’s.

Beide boeken waren mooi, maar het is te merken dat Kerr met zijn stof worstelt. Hij heeft zich grondig, zeer grondig gedocumenteerd, en wil dat ook laten weten. Daarmee vervalt hij tot de fouten van zijn eerste twee romans. Door de nadruk op de achtergrondinformatie komen de bijfiguren onvoldoende tot hun recht, en het is eigenlijk een wanprestatie van formaat dat Kerr er in A Quiet Flame in slaagt zelfs Evita Perón te reduceren tot een oninteressant personage.

Een andere zwakte is dat die Argentijnse Duitsers Kerr te weinig interesseren. In A Quiet Flame heeft hij daarom een subplot ingevoerd, waarin Gunther terugkijkt op een onopgeloste zaak uit zijn Berlijnse jaren. Dat is meteen het sterkste deel van de roman. Het toont ook dat Kerr ontevreden is met de detectiveroman als genre: hij zoekt iets complexers, zoals een dubbele plot. Dat deed hij opnieuw in het volgende deel uit de reeks, If the Dead Rise Not (2009), waarin Gunther zich bevindt op Cuba en een tweede verhaallijn is ingevoegd over de Berlijnse Olympiade.

[wordt vervolgd]

#Berlijn #BerlinNoir #BernieGunther #Duitsland #PhilipKerr #ReinhardHeydrich #roman

“Berlin Noir”: Apple Lands Next Big TV Adaptation With Bernie Gunther Prequel Series From ‘Conclave’ Writer Peter Straughan, Bad Wolf & Tom Hanks’ Playtone
#News #Apple #AppleTV #BadWolf #BerlinNoir #PeterStraughan #PhilipKerr #Playtone #TomHanks

https://deadline.com/2025/04/apple-tv-plus-bernie-gunther-prequel-peter-straughan-tom-hanks-1236373663/

Den anden engel

Det er en velkendt trope, at folk i fremtiden er mere vidende om naturvidenskab og teknologi – det er en del af fremtiden, at man er (betydeligt mere) bevidst om den samtid, man lever i, og hvad der har påvirket den. Desuagtet, at den almindelige dansker ikke ville kunne forklare AI, om så et rumvæsen pegede med et futuristisk våben, og Facebook generel opfattes som et tilforladeligt tidsfordriv. Men efter os, syndfloden (af folk, der gerne diskuterer, hvad deres yndlingskosmologi er).

Det er en trope, der lever i bedste velgående i Philip Kerrs “Den anden engel”.

Kerr er nok bedst kendt for sin Berlin Noir-serie, en krimi-serie, der foregår i Tyskland efter anden verdenskrig, men har også begået nogle fantasy-romaner for yngre læsere. Begge dele kan såmænd aflæses i “Den anden engel”, der har iklædt sig science fiction-klæder, men i bund og grund er en heist-film med et fantasy-islæt.

Vi befinder os i anden halvdel af det 21. århundrede, og størstedelen af menneskeheden er smittet af et dødbringende virus. Den eneste kur: en komplet udskiftning af blodet. Den røde væske er med andre ord blevet yderst værdifuld, rigdomme måles i liter, og blodbanker er noget helt andet, end vi er vant til nu.

Den største af dem ligger på månen.

Bag sikkerhedssystemet i den – og andre blodbanker – står Dallas. Og nu er hans datter syg af en ældre sygdom, som kræver månedlige blodtransfusioner; med andre ord, en oversnittet pulsåre på hans bankkonto. Men ting sker, og snart – forudsigeligt nok – står Dallas overfor at skulle bryde ind i blodbanken på månen.

Det er selvfølgelig en omstændelig affære og tilsyneladende umulig, men Dallas har indgående kendskab til systemet … og en plan. Men han har også en snigmorder i hælene. Så der er dømt heist-thriller-action på en baggrund af science fiction, hvor folk gerne diskuterer naturlove og græsk mytologi (som man jo gør i fremtiden). Alt sammen krydret med en mystisk ekstra fortællestemme, der sætter tingene ekstra i perspektiv.

“Den anden engel” er en besynderlig klodset omgang. Plottet er såmænd fornøjeligt nok i sig selv, og man kan mærke, at Kerr er vant til at skrive spændingsromaner, men samtidig falder han i stort set alle de sf-fælder, han kommer forbi. Han har brugt tid på sin fiktive verden, og det skal vi dæleme forstås, så tingene forklares – også gerne i fodnoter. Faktisk er første halvdel af bogen proppet med fodnoter; og ikke bare for at udvide den fortalte verden, men også fakta-oplysninger, der enten er fuldstændigt unødvendige eller kunne inkorporeres i teksten uden problemer. Selve teksten flyder ganske let – den største udfordring er faktisk at undlade at læse fodnoterne, for den fungerer fint uden. Dernæst lader han til at tro, at noget er troværdig science fiction, hvis blot det omtales i et tilstræbt nøgternt sprog. Ikke for at spoile, men heist-surprisen bunder i “Jeg har en banebrydende teori om naturlovene, men jeg har ikke tjekket den, førend vi står her på Månen.” Det er utroværdigt og ærligt talt ret fjollet.

Det bliver ikke bedre af, at bagsideteksten på den danske udgave har misforstået plottet.

Alt i alt: slå hjernen fra og få noget morskab ud af en heist-historie, men glem forventningerne til en science fiction-roman.

#heist #PhilipKerr #scienceFiction

https://superkultur.dk/2024/09/28/den-anden-engel/

Ce mois-ci on vous partage 2 gros coups de cœurs littéraires sur Paris et Berlin. Vernon Subutex de Virginie Despentes, qui retrace les péripéties d’un ancien disquaire déchue à Paris et la Trilogie Berlinoise de Philip Kerr, un roman policier dont l’intrigue se situe dans le Berlin des années 30-40

#podcastvoyage #bricovoyage #parisvsberlin #livre #litterature #vernonsubutex #subutex #virginiedespentes #despentes #latrilogieberlinoise #philipkerr #kerr #paris #berlin

https://podcasters.spotify.com/pod/show/florianbat/episodes/Episode-04---Vernon-Subutex-vs-La-Trilogie-Berlinoise-e2m3k27

#FinishedReading #MarchViolets by #PhilipKerr

An excellent thirty year old hard boiled private detective noir series that somehow I completely missed until now. Will definitely read more

https://app.thestorygraph.com/reviews/4d01d436-d5b2-4b62-9db3-e1ff4fa6888d

#BernieGunther #BernieGünther #BernhardGünther #BerlinNoir #noir #HardBoiledFiction #Bookstodon

mein 2. Beitrag zu #ErnstGennat dem Buddha von Berlin :)
und ein Krimi aus den 50er Jahren aus der DDR

#bücher #deutschland #ddr #berlin
Gennat #ErnstGennat #DerBuddhavonBerlin #DerKommissarVomAlexanderplatz #Berlin #historischeKriminalromane #Ringvereine #Alexanderplatz #VolkerKutscher #SusanneGoga #PhilipKerr #BabylonBerlin #ReginaStürickow #BabylonBerlin #SkyDeutschland

https://alexandrab65.blogspot.com/2023/01/ernst-gennat-der-buddha-von-berlin.html

Anyone want to hit me up with some #book #recommendations ?

I like #philipkerr #nickharkaway #iainmbanks #timpowers #cixinliu #nealstephenson

The thing I’d most like to see right now is something like #stephendonaldson ‘s Gap Cycle

What do you reckon?