@speaktrap @marventh Just saying. Nie jest rolą osoby straumatyzowanej ocena systemowej sytuacji. Owszem, może, ale dalece nie musi. Świadomość sytuacji globalnej nie jest niezbędna do procesu terapeutycznego. Psychologia zajmuje się jednostką.

I owszem, ta jednostka żyje w jakimś kontekście społecznym, który jest istotny dla procesu terapeutycznego. Ale rolą terapii jest zmiana, która się dokonuje w pacjencie.

@olgamatna Oh, my. To jest zaledwie czubek góry lodowej. Problem w tym, że budujemy społeczeństwo jako wspólnotę na poczuciu krzywdy. I nasze jednostkowe negatywne doświadczenia przenosimy na wyższy poziom. Bo łatwiej jest się odnaleźć w narracji "to zły system i historia sprawiły, że jest nam źle" (co nie jest kłamstwem), niż przyznać się przed samymi sobą do niedoskonałości - naszych rodziców i nas samych.

"Zły system" zakłada, że to inni mają się zmienić i dzięki temu będzie nam lepiej.
Przyjęcie własnej niedoskonałości zakłada, że zaczynamy pracę od siebie.

Trochę w tym temacie pisałam wczoraj w nocy, ale jakoś przeszło bez echa, pewnie ze względu na porę. Wątek tu: https://circumstances.run/@agturcz/114650010807674687

@marventh @speaktrap