پریشب اولین دوچرخه سواریم رو در بیرجند رفتم و واقعا خیلی کیف داد.
مسیر کاملا سربالایی و نصفش هم از یک روستای قشنگ و ساکت وسط کوه میگذشت. بجز اولش بقیش خاکی و بدون چراغ بود و چنان ستاره ها و سکوت شب بهم آرامش میداد که حتی دوست نداشتم چراغ جلو رو روشن بذارم!
تابحال با دوچرخه کوه نرفته بودم و فکر میکردم آسونتر باشه ولی لذتش بیشتر از تصورم بود.

پ.ن: من عاشق جاده های خاکی خلوت، اونم توی سکوت شب و با منظره کوه و ستاره ها هستم.

#دوچرخه
#radfahren
#cycling

@Matintaghavi
می‌بخشی، نور چراغ‌های دوچرخه‌ات از کجا تأمین می‌شود؟
قاعدتاً باتری، اما چطوری شارژ می‌شود؟ 🤔
@afshin
از طریق کابل micro USB
باتری داخلی دارن و هر کدوم فکر کنم ۸ تا ۱۰ و بالاتر هم شارژ نگه میدارن. تقریبا هر سه بار من محض اطمینان شارژشون میکنم
@Matintaghavi
زمان ما چراغ دوچرخه‌ها یک دینام داشت که به لاستیک دوچرخه وصل بود.
دوچرخه که حرکت می‌کرد، از اصطکاک لاستیک با دینام الکتریسیته‌ای تولید می‌شد که برق چراغ دوچرخه را تأمین می‌کرد.
عیبش این بود که لاستیک بعد از مدتی سابیده می‌شد. برای همین خیلی‌ها از خیر چراغ می‌گذشتند.
اما حالا ظاهراً برای شماها کار خیلی راحت‌تر شده است.
@afshin
درسته. من هم دیدم از این نوع چراغ و الان هم حتی فکر کنم هست ولی فقط برای مصارف شهری میشه استفاده کرد. جاده های خاکی و خارج شهر یا کوه نیاز به چراغ با توان نوردهی بالا و برد طولی بالا دارند و فکر نکنم چراغ های دینام دار مناسب باشند.